Tot en met 1 februari a.s. staat de transferwindow weer open. Voor voetballiefhebbers een boeiende periode, waarin weer veel betaald voetballers door gebruik van hun voetbalagenten van club zullen wisselen. Het lijkt erop dat ‘de handel’ ook nu weer pas tijdens de laatste dagen van de window echt op gang zal komen.
Bij de totstandkoming van transfers tussen clubs en de daaropvolgende arbeidsovereenkomsten tussen clubs en spelers spelen tussenpersonen (ook wel genaamd zaakwaarnemers, intermediairs of voetbalagenten) een belangrijke rol. De reputatie van voetbalagenten laat links en rechts te wensen over. Ook de beloningen, die sommige agenten voor hun diensten ontvangen, doen hier en daar wel eens wenkbrauwen fronsen. De internationale voetbalbond FIFA probeert sinds enige tijd de werkwijze van voetbalagenten te regelen en de vergoedingen aan banden te leggen. De FIFA heeft dit geprobeerd in de sinds 16 december 2022 van kracht zijnde FIFA Football Agent Regulations (FFAR). De FFAR is hier te downloaden.
KNVB Reglement Voetbalagenten
De FIFA heeft de aangesloten bonden, waaronder de KNVB, verplicht een groot deel van deze regels in haar reglementen op te nemen. Om die reden is sinds 1 oktober 2023 het KNVB Reglement Voetbalagenten van kracht.
Het KNVB Reglement (hier te downloaden) is van toepassing op de totstandkoming van (i) arbeidsovereenkomsten met spelers en een Nederlandse club, (ii) arbeidsovereenkomsten met een (assistent) trainer-coach en een Nederlandse club en (iii) een transfer van een speler naar een Nederlandse club. Het Reglement is niet van toepassing als de arbeidsovereenkomst of transferovereenkomst een ‘internationale dimensie’ heeft. Dan geldt de FFAR.
‘Cap’, de limitering vergoeding voetbalagent
De FFAR (en het Reglement Voetbalagenten) stelt allerlei eisen aan het mogen optreden als voetbalagent, waaronder opleidingseisen. Dat heeft al tot het nodige juridische gedoe geleid. Maar in de FFAR heeft de FIFA ook getracht de aan de voetbalagent verschuldigde vergoeding te limiteren (ook wel ‘cap’ genoemd) en wel aldus: treedt een voetbalagent op voor een speler die een salaris verdient gelijk of minder dan USD 200.000 per jaar dan zou de door de speler aan de agent te betalen vergoeding maximaal 5% van zijn jaarsalaris mogen bedragen. Treedt de agent op voor een club die een dergelijke speler wil contracteren, dan zou aan de club ook maximaal 5% van het salaris in rekening mogen worden gebracht. Wanneer de agent optreedt voor een speler en club (‘dual representation’, dat is geoorloofd) zou de limiet 10% zijn. Bij een salaris van de speler van meer dan USD 200.000 zou de vergoeding maximaal mogen bedragen: 3% voor rekening van de speler, 3% voor rekening van de club en 6% in geval van dual representation.
De KNVB heeft waarschijnlijk met een vooruitziende blik deze gelimiteerde vergoedingen voor Nederlandse transfers en arbeidsovereenkomsten destijds niet in het Reglement Voetbalagenten opgenomen.
Vrijwel direct na de totstandkoming van de FFAR zijn in verschillende landen gerechtelijke procedures ontbrand over de rechtsgeldigheid van meerdere bepalingen in de FFAR. Uiteraard met organisaties van voetbalagenten als eisende partijen. Onlangs heeft de FIFA naar aanleiding van een uitspraak van een Duitse rechter de werking meerdere bepalingen van de FFAR opgeschort. Waaronder de beperking van de beloning van voetbalagenten, de cap.
De poging van de FIFA om de vergoedingen van voetbalagenten aan banden te leggen is in ieder geval voorlopig mislukt. Slechts nadat de hoogste Europese rechter, het Europese Hof van Justitie, hier zijn oordeel over heeft uitgesproken zal duidelijk zijn of een ‘cap’ reglementair toegestaan is. En die duidelijkheid zal dus nog wel even op zich laten wachten.
Wij houden de ontwikkelingen nauwlettend en met grote interesse in de gaten.
Vragen?
Heeft u vragen over deze regelingen voor voetbalagenten? Heeft u vragen over een spelerscontracten of contracten met voetbalagenten? Of heeft u een andere vraag op het gebied van het sportrecht? Neem dan met ons contact op.
